Verenigde Staten 2017

Door
De nationale parken van de "westkust" van de VS stond sowieso op ons verlanglijstje omwille van de prachtige natuur, maar we hadden een heel goede reden om dít jaar naar daar te gaan!  Op 21 augustus zou de maan de zon immers volledig bedekken langs een smal maar lang pad dat het land van west naar oost doorkruist.  Het was onze bedoeling (en die van veel andere mensen met ons) om dan "in de schaduw" te staan.  Het zou het absolute hoogtepunt van onze reis worden!

We waren ook danig onder de indruk van de prachtige en uiteenlopende natuur in de parken: schijnbaar dorre (en verschroeiend warme) woestijnlandschappen, gigantische bomen, machtige bergen, spuitende geisers, bison-dere dieren, diepe canyons, prachtige kleuren,...

In ieder nationaal park heb je bezoekerscentra, waar je tentoonstellingen over dieren, planten en natuurfenomenen kan bekijken, vragen kan stellen aan de behulpzame en enthousiaste rangers, kaarten, boeken en hebbedingetjes kan kopen in een winkeltje,... en stempeltjes kan verzamelen!  We hadden twee "paspoorten" voor de nationale parken gekocht waarin we stempeltjes zetten van de ranger stations: eentje voor Lotte en eentje voor mama en papa.  Een mooi cadeautje voor later, als ze zelf de wereld begint te verkennen zonder ons.  Je kon ook overal een boekje met opdrachten vragen, die we samen met haar oplosten en die kinderen kennis moet bijbrengen over de parken en de natuur in het algemeen.  Als beloning mocht ze dan een echte junior ranger badge gaan afhalen en een officiële eed afleggen (daar was ze nog een beetje te klein voor).  Op vijf weken tijd kan je nogal wat badges verzamelen!

Maar waar we ook kwamen, de mensen keken uit naar de eclips, de spanning steeg,...

Bekijk ons filmpje



Lees mee hoe het ons in de VS verging en hoe we de eclips beleefd hebben:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Museo de Antropologia

Door
Afbeelding
We sliepen lekker lang uit tot 9 uur.  Lotte was precies heel moe, want zij bleef slapen tot 10 uur.  Pas rond 11 uur vertrokken we, eerst op zoek naar ontbijt.  Dat vonden we al vrij snel:  Lotte at lekkere pannenkoeken, wij een warm belegd broodje met kaas en ham. We stapten naar het Chapultepec park en naar het grote meer richting het museum.  Daar moesten we ons rugzakje afgeven, ook al was dat klein.  We begonnen in de Sala Teotihuacán.  Leuk om deze keer de kleinere dingen te kunnen zien: vazen, beeldjes, ...  Allemaal heel mooi versierd.  Toch straf als je beseft dat dat allemaal 1500 jaar geleden is gemaakt.  We zagen ook enkele graftombes met skeletten en een replica van de standbeelden op de tempel van Quetzalcóatl.  Het was ook leuk dat we af en toe naar buiten konden om wat extra standbeelden, maquettes of replica's te zien.   Onze volgende zaal was de Sala Los Mayas.  Opnieuw indrukwekkende beeldhouwkunst...
Meer lezen

Atlantische oceaan - Roosbeek

Door
Voor ze met het avondeten (met Champagne) langskwamen, hingen we al twee uur in de lucht en hadden we al een film kunnen kijken.  Na het eten probeerden we wat te slapen, maar heel goed lukte dat niet.  De snurker op de rij achter ons maakte het alleen maar moeilijker.  Al twee uur voor de landing waren ze er al met het ontbijt. We landden een uurtje te vroeg in Parijs.  We stapten al snel door de douane.  Gelukkig was onze bagage deze keer wel aangekomen.  We zochten eventjes waar we onze tickets voor de trein konden vinden en mochten onze valiezen 1 uur voor het vertrek van de trein binnenleveren. De trein vertrok met 10 minuutjes vertraging.  In Brussel-Zuid hadden we nog tijd genoeg om op de trein naar Tienen te stappen.  Daar stonden omi en opi ons op te wachten.  De frituur bij het station was nog open, dus konden we nog frietjes eten (met een Mexicano).  Doodmoe kropen we in ons eigen bedje.
Meer lezen

Teotihuacán

Door
Afbeelding
We hadden om 8u30 afgesproken met onze eclipsvrienden aan de busterminal.  Om 7u30 ging de wekker al af. Het ontbijt sloegen we voorlopig nog even over.  We namen de Uber naar het busstation.  Karin en Kwinten voelden zich niet zo goed; Marnik en Twinkel hadden wat vertraging, maar even voor 9u kochten we onze tickets.  Gewoon het perron zoeken, opstappen en de bus vertrok meteen.  Kwinten voelde zich intussen wat beter en reisde ons met de Uber achterna. Het duurde behoorlijk lang eer we écht uit de stad waren (de gondelbanen en kleurige huisjes op de hellingen moesten we eerst nog passeren), maar na een uurtje stonden we al bij de ingang van de archeologische site.  Weinig volk op de parking.  Deze site wordt - tegen onze verwachting in - niet zo druk bezocht. De derde grootste piramide ter wereld (na Cheops en Cholula), de Pirámide del Sol , sprong onmiddellijk in het oog.  Met een hoogte van meer dan 70m kan je er moeilijk naast kijken.  ...
Meer lezen