Over de Hardangervidda naar Osa

De wekker ging af om 8u. We laadden nog snel de laatste spullen in de auto na ons ontbijt, zodat we tegen 9u50 konden uitchecken.

We reden over de Hardangervidda, de grootste hoogvlakte van Europa. Opnieuw prachtige omgeving: vele meren, nog veel sneeuw, bergen,... We namen dus opnieuw veel fotopauzes. Het regende af en toe en het was tamelijk koud.

Toen we aan de afdaling bezig waren, zagen we het Sysenvatn-stuwmeer. We reden tot aan de dam om een fotootje te nemen en voor een toiletpauze. Toen ik eventjes uitstapte om een foto te nemen, hoorde ik mijn vrouwtje schreeuwen in het toilet. De deur zat klem, maar met een beetje hulp was mijn vrouwtje snel vrij. 

Een tiental kilometer verder kwamen we bij de Vøringfossen, de derde hoogste waterval van Noorwegen: 183 meter hoog. Heel indrukwekkend. Aan de Eidfjord zochten we een plaatsje om ons middagmaal te eten. Een totaal ander uitzicht hier, maar opnieuw heel spectaculair. Voordat we de fjord overstaken over een spectaculaire brug, reden we een tunnel in. In die tunnel was er zowaar een rond punt.

Rond 14u30 kwamen we aan in Osa. Wij krijgen wat uitleg over het Hardanger Basecamp en de yurt en tegen 15u mochten we naar onze yurt gaan. Heel comfortabel, met verwarming en elektriciteit. 

Heel mooi uitzicht, tussen de bergen net aan de fjord. Om 17u kregen we een uitleg over het maken van een kampvuur. Heel leuk! Na de uitleg reden we naar de winkel om bbq-vlees te halen.

's Avonds maakten we een kampvuurtje en maakten we ons vlees klaar. Lotte vond het geweldig en had precies grote honger. Twee worstjes at ze zonder problemen op en ze bedelde nog een stukje worst bij onze buren. We bleven nog een ganse tijd rond het vuur zitten praten.