Osa – Gamlestøga
Vandaag hadden we een lange rit voor de boeg (tot aan ons volgende huisje in Gamlestøga), dus hadden we de wekker maar gezet om 8u en al een geluk, want we lagen nog alledrie lekker te slapen.
Wim liep met de spullen naar de auto, terwijl ik de laatste dingen inpakte en Lotte in de gaten hield. Rond 9u45 konden we dan in het Kaffeen aanschuiven voor pannenkoeken à volonté, mét “kinnekessuiker” en warme chocomelk. Een uurtje laten konden we dan vertrekken.
Alweer die prachtige natuur: meren, watervallen, bossen, bergen,... We kozen de “scenic route” over de Snøvegen (i.e. de sneeuwweg) i.p.v. door de langste tunnel ter wereld (24.5km) te rijden. Dat was bij wijlen een hachelijke onderneming, want de weg was heel smal en tegenliggers kruisen kon niet zomaar overal, zeker niet als het onzekere chauffeurs van veel te brede mobilhomes betrof. Een onbeleefde Duitser (met mobilhome dus) wilde zelfs aanvankelijk van geen wijken weten...
Maar het was de extra tijd, de schrikmomenten en het gedraai meer dan waard, want het landschap was echt prachtig. Er lag nog veel sneeuw en veel meren waren nog steeds bevroren. We stopten meer dan eens om foto's te maken. Lotte amuseerde zich nogal op die smalle paadjes (“Sneeuw, sneeuw,” zei ze).
We maakten nog een fotostop in Borgund, bij de oudste “stavkirke” van Noorwegen (van ca. 850 jaar oud), terwijl Lotte lekker lag te dutten. Tenslotte kregen we “ons meer” in het vizier. Via een kleine tolweg bereikten we onze hut bij het meer in Gamlestøga en we stelden vast dat onze buren ook in de yurts in Osa hadden gelogeerd.
We gingen nog snel naar de winkel in Tyinkrysset. Daar vonden ze het niet zo grappig dat we vijf minuten voor sluitingstijd nog de winkel binnenstapten.
Terug in onze hut maakten we eten klaar, gaven we Lotte een badje en staken we haar in bedje. Daarna kropen we zelf nog onder de douche en dat deed zalig deugd! We keken nog op de kaart en in onze wandelgidsen, haalden fotootjes binnen, keken naar een filmpje,...
Omdat er in onze slaapkamer twee supersmalle stapelbedden (75cm) staan, haalden we er twee matrassen uit en legden die naast elkaar op de grond in de living. Slaaplekker!
Wim liep met de spullen naar de auto, terwijl ik de laatste dingen inpakte en Lotte in de gaten hield. Rond 9u45 konden we dan in het Kaffeen aanschuiven voor pannenkoeken à volonté, mét “kinnekessuiker” en warme chocomelk. Een uurtje laten konden we dan vertrekken.
Alweer die prachtige natuur: meren, watervallen, bossen, bergen,... We kozen de “scenic route” over de Snøvegen (i.e. de sneeuwweg) i.p.v. door de langste tunnel ter wereld (24.5km) te rijden. Dat was bij wijlen een hachelijke onderneming, want de weg was heel smal en tegenliggers kruisen kon niet zomaar overal, zeker niet als het onzekere chauffeurs van veel te brede mobilhomes betrof. Een onbeleefde Duitser (met mobilhome dus) wilde zelfs aanvankelijk van geen wijken weten...
Maar het was de extra tijd, de schrikmomenten en het gedraai meer dan waard, want het landschap was echt prachtig. Er lag nog veel sneeuw en veel meren waren nog steeds bevroren. We stopten meer dan eens om foto's te maken. Lotte amuseerde zich nogal op die smalle paadjes (“Sneeuw, sneeuw,” zei ze).
We maakten nog een fotostop in Borgund, bij de oudste “stavkirke” van Noorwegen (van ca. 850 jaar oud), terwijl Lotte lekker lag te dutten. Tenslotte kregen we “ons meer” in het vizier. Via een kleine tolweg bereikten we onze hut bij het meer in Gamlestøga en we stelden vast dat onze buren ook in de yurts in Osa hadden gelogeerd.
We gingen nog snel naar de winkel in Tyinkrysset. Daar vonden ze het niet zo grappig dat we vijf minuten voor sluitingstijd nog de winkel binnenstapten.
Terug in onze hut maakten we eten klaar, gaven we Lotte een badje en staken we haar in bedje. Daarna kropen we zelf nog onder de douche en dat deed zalig deugd! We keken nog op de kaart en in onze wandelgidsen, haalden fotootjes binnen, keken naar een filmpje,...
Omdat er in onze slaapkamer twee supersmalle stapelbedden (75cm) staan, haalden we er twee matrassen uit en legden die naast elkaar op de grond in de living. Slaaplekker!
Reacties
Een reactie posten