Naar Utsikten

Deze ochtend aten we trollenpap met een lekker warme chocomelk. Na het ontbijt was het al rond 9u45, tijd dus om te vertrekken naar de Intersport, in de hoop dat ze daar onze draagrugzak konden herstellen. 

De man de de Intersport was een hele tijd op zoek naar de juiste vijs en moer. Helaas kon hij wel een correcte moer vinden, maar geen vijs die lang genoeg was. Hij vertelde ons dat ze in de Joker (net er naast) normaal wel vijzen verkopen. We kochten nog een nieuwe trekbroek voor Sara en gingen naar de Joker. Daar vonden we enkel houtvijzen, dus niet de benodigde vijs met moer. We vroegen het aan een bediende en die ging op zoek naar een goeie vijs in een opslagplaats van de winkel. Uiteindelijk vond hij een passende vijs, maar hij had geen schroevendraaier om alles vast te zetten. We deden nog onze boodschappen en trokken terug naar de Intersport waar ze de rugzak nu wel konden repareren. De vriendelijke Noren hebben enorm hun best gedaan. En dat allemaal gratis!

We trokken naar Eidsbugarden, op ongeveer 45 minuutjes rijden. We passeerden opnieuw het Tyin-meer, maar reden nu op een brede, verharde weg op de andere oever. Eidsbugarden ligt op het einde van de weg bij het Bygdin-meer. We hadden een prachtig zicht op de besneeuwde bergen van Jotunheimen. De wandeling was op een breder pad dan gisteren, maar steeg wel steil van in het begin. We klommen 500m tot Utsikten. Het werd kouder en kouder. Onderweg hadden we al een mooi uitzicht, boven was het echt fantastisch. We zagen wel dat de bergen van Jotunheimen achter de wolken begonnen te verdwijnen. 

We aten vlug (in de kou) en net toen we wilden vertrekken zaten wij ook in de wolken. Het begon te regenen (met sneeuw!) en het werd nog een stuk kouder. Lotte zag af van de kou, en ze weende. Gelukkig konden we nog een dekentje om haar slaan om haar warmer te krijgen. De Noren die op dat moment boven waren, nodigden ons uit om pannenkoeken te eten, maar het was ons te koud. Ons oorspronkelijke plan om nog door te stappen tot Skinnega veranderde in zo snel mogelijk beneden raken. Gelukkig werd het snel warmer en konden we ons goed opwarmen in de Fondsbu hut. We genoten er van een warme chocomelk. 

Terug in het huisje legde we Lotte in bed, want ze was heel moe. We namen een douche en maakten Lotte wakker voor het avondeten. Daarna speelden we nog en verraste Lotte ons door een toren van 4 verdiepingen te maken.

Nadat Lotte in bed lag, schreven we de reisverhalen en lazen we nog wat. We staken de kachel aan en keken nog naar een filmpje.